منو
بیش فعالی
بیش فعالی به حالتی گفته می شود که در آن کودک تحرک زیادی داشته و بیش از اندازه جنب وجوش دارد. این سطح از فعالیت ممکن است سبب ساز عواقب بدی برای کودک شود چرا که کودک با این عارضه تمام انرژی خود را برای جنب و جوش های خود تخلیه می کند و دیگر توانی برای کارهای دیگر همچون یادگیری ، آموزش مهارت ها و انجام تکالیف مدرسه نخواهد شد . اگر کودکان بیش فعال به موقع مورد درمان قرار نگیرند این امر موجب ترک تحصیل کودکان و قرار گرفتن آن ها در مسیر عواقبی مثل رفتارهای ضد اجتماعی ، گرایش به مواد مخدر ،ناامیدی ، افسردگی و …. شود
از علایم بیش فعالی درکودکان میتوان به خیالبافی، حواسپرتی ، بی تابی و بی حوصلگی کودک در انجام تکالیف مدرسه اشاره نمودولی نشانه های شایع این اختلال همان مشکلات در تمرکز و توجه داشتن و تحرک زیاد یا اصطلاحا از دیوار ر است بالا رفتن و حتی پرخاشگری است. همین طور این کودکان دارای حرکات تکانشی هستند که بخاطر وجود انرژی بسیار زیاد بدون این که به کاری که می کنند فکر کنند، آن را انجام می دهند.
بیش فعالی در نوزادان هم ممکن است اتفاق بیفتد ولی معمول آن قبل از هفت سالگی می باشد از آن جایی که این اختلال با عدم تمرکز و بی توجهی همراه است در دوران مدرسه و فرایند یادگیری بیشترین نمود را دارد و متاسفانه والدین و معلمان در این سن متوجه وجود این اختلال در کودک می شوند و برای درمان اقدام می کنند در حالی که اگر از همان ابتدای وقوع این اختلال آن را شناسایی کرده و مورد درمان قرار دهند هم زودتر برطرف می شود و هم در فرایند یادگیری مشکلی پیش نمی آید
واقعیت این است که درمان صریح و واضحی برای این اختلال وجود ندارد اما با توجه به نشانه ها و علائم آن به راحتی قابل کنترل است . فقط کافی است که والدین تمام حواس خود را جمع کنند و روش های مناسب برخورد با کودکان بیش فعال را در کنار معلمان و مربیان مدرسه ضمن رعایت چند نکته به کار بگیرند
در وهله ی اول هم والدین و هم معلمان و مربیان آگاهی و دانش خود را در زمینه بیش فعالی درکودکان افزایش دهند که این مهم از طریق مطالعه بدست می آید. داشتن ارتباط صحیح با فرزند و درک موقعیت و مشکل وی مهم است ، و همین طور شرایط محیطی را بگونه ای برای وی ایجاد کنند که کمترین استرس ، درگیری را داشته باشد . تخلیه انرژی به روش های مناسب نیز می تواند برای کودک بیش فعال مناسب باشد مثلا ورزش و کارهای هنری .
