منو
تلاش، برای تغییر دیگران رو متوقف کنیم ،و روی خودمون، متمرکز باشیم .
به این درک، برسیم که هر کسی ،بنا به خلق وخو ،سبک فرزندپروری والدین، الگو برداری ،تجربیات ،خاطرات ،ارزشها و باورهاش، منطق خصوصی داره، و با شفقت، و احترام برخورد کنیم.
بجای انتظارات ،پی در پی از یک رابطه؛ سخاوتمندانه،اون برای ساختن ،یک رابطه خوب، تلاش کنیم .
بلوغ فهم ،این واقعیت هست ،که هر آنچه کرده ایم، فقط برای خود مون، و آرامش خودمون، بوده.
وبه جای اون، سعی کنیم روی، نقاط مثبت دیگران، هم متمرکز بشیم .
بدنبال تایید، افراط گونه دیگران نباشیم،و خودمون را با کسی، مقایسه نکنیم .
