منو
از دیدگاه افراد درگیر طرحواره محرومیت هیجانی:
دنیا جای ناامنی است که در آن افراد از عاطفه و محبت واقعی برخوردار نیستند.
بنابراین آن‌ها همیشه احساس کنند به میزان کافی در روابط عاطفی خود محبتی دریافت
نکرده و درک نمی‌شوند.
افرادی که با طرحواره محرومیت هیجانی زندگی می‌کنند دائما احساس ناکامی عاطفی
کرده و معتقدند که نیازهایشان توسط افراد مهم زندگی برآورده نمی‌شود.
شناخت، هیجان و رفتار را درگیر می‌کند.
ذهنیت کلی افراد دارای طحواره محرومیت هیجانی به این صورت است:
«اکثر انسان‌ها موجوداتی خودخواه هستند که همیشه نیازهای خود را در اولویت قرار
می‌دهند و به نیازهای دیگران بی‌توجه‌اند. در واقع آن‌ها اکثر افراد را بی‌عاطفه می‌بینند»
به همین دلیل هرگز نتوانند رضایت کافی را از روابط نزدیک خود به دست آورند.
افرادی که درگیر این طرحواره محرومیت هیجانی غالبا خشم فروخورده عمیقی در درون خود
نسبت به والدین احساس می کنند. در عین حال در تلاش برای سرکوب آن ااحساس
هستند.
در نتیجه نادیده گرفتن این هیجان شدید و بازگرداندن آن به درون:
فرد نوعی خشم علیه خود را ایجاد می کند. این خشم به صورت علائم افسردگی و غم
شدید نمایان می شود.
بسیاری از افرادی که دارای محرومیت هیجانی هستند:
به طور ناخودآگاه به سمت روابطی می روند که درآن نیازهایشان به قدر کافی برآورده
نمی‌شود.
همین امر فرضیه آن‌ها را در مورد بی‌عاطفه بودن دیگران تأیید می‌کند.
در نتیجه این افراد اغلب در واکنش به این رفتارها از جانب دیگران دچار گوشه گیری
می‌شوند و انزوا و تنهایی را انتخاب می‌کنند.
به این صورت است که بیش از حد نیازمندند.
این افراد نیازمندی شدید خود را به گونه ای بیان می کنند که درنظر دیگران افرادی وابسته،
درمانده یا حتی نمایشگر جلوه کنند.
حتی امکان دارد مشکلات جسمی زیادی – علائم روان تنی – داشته باشند که با جلب
توجه دیگران و وادار کردن دیگران به مراقبت از خود، نفع ببرند.
البته این رفتارها کاملا ناآگاهانه انجام می گیرد.
درمان غالب برای این طرحواره روان درمانی نزد یک مشاور متخصص می باشد.
متخصصین حوزه روان درمانی در مرکز فرح بخش آماده ارائه خدمات مشاوره ای در این زمینه می باشند.
