منو
سایه ها ،همواره به تابش نور نیازمندند ، نور خالق و سازنده سایه است ، سایه ها از خود اختیاری ندارند ، سایه ها از خود هویت مستقلی ندارند ،و کلید حیات و زندگیشان در اختیار نور است ، این نور است ،که بودن یا نبودن سایه را تعیین میکند ، نور برای حیات و ممات سایه تصمیم میگیرد ، سایه از خود اراده ای ندارد
و کاملا وابسته به نور است ، نور است که ،با انتخاب زاویه تابش خود اندازه ،و بلندی سایه را مشخص میکند .
نور، اگر هر رنگی باشد، و بتابد سایه فقط سیاه و تیره است ، فارغ از رنگ و کیفیت نوری ،که سایه را پدید آورده است “رنگ سایه همواره سیاه و تیره است” ، هر چقدر هم تلاش کنیم ،ما سایه رنگی نداریم ، سایه فام نور را، در خودش میبلعد ، هضم میکند و آنرا نابود میکند ، “سایه زندان نور است” .
که هر چه، بدان نور بتابد آشکار تر، و هویداتر میشود، تا جاییکه با تابش متوازن، و متعادل نور از زوایای مختلف ،میتوان سایه را حذف کرد .
شناخت هر کس، از درون خویشتن ،خویش نورپردازی متوازن، و متعادلی است که به بخشهای تاریک و نیمه تاریک، و آسیب دیده شخصیتش میکند ، سرک کشیدن به خویشتن خویش، و درک عمیق ریشه افکار، و رفتارهایمان، زدودن سایه ها است .
نور پردازی، متوازن به فرد برای حذف، و یا کم رنگ شده سایه های تاریک، و تیره اش .
شخصیتهای “وابسته” مثل سایه ها هستند ،و از خود هویت مستقلی ندارند ،و کلید و اختیار قلب و عاطفه و احساسات و باورها ،و ارزشها وحتی اموال …
بطور کل، تقریبا همه چیز خود را، در اختیار فرد دیگر قرار میدهند .
اما شخصیتهای “مستقل” و پیشرو مانند نور روشنگر و خلاق هستند، و کیفیت زندگی را آنها تعیین میکند .
انتخاب با ماست ،که در زندگی سایه باشیم یا نور…
“رضا شاکری”
