منو
مارک کین گلداشتاین، روانشناس دانشگاه فلوریدا، روش ساده ای را، برای کمک به زن و شوهرها، ارائه داده است:
تا بتوانند رفتارهای، خوشایند یکدیگر را پیگیری، نمایند.
بدین ترتیب ،که زن و شوهر باید ،هر یک به طور جداگانه، رفتارهای خوشایند یکدیگر، را فهرست می کردند ،و سپس به ترتیب ،شدت و ضعف، خوشایند بودن، به آنها از یک تا ده امتیاز، می دادند.
رابطه تقریبا ۷۰ درصد، زوج هایی که این روش، را به کار گرفتند، بهتر شد.
زن و شوهر، با پیگیری رفتارهای خوشایند، متوجه جنبـه هـای مثبـت ،یـکـدیگر می شوند، و درجه رضایت آنها ،از زندگی زناشویی، بالا می رود.
پیش از شرکت، در این آزمون، زوج ها برای زندگی زناشوئی، خود امتیاز کمتری قائل بودند؛
اما پس از آزمون، متوجه نکات مثبت، روابط خود شدند، و در نتیجه میزان رضایت ،آنها خود به خود ،افزایش یافت.
چنانچه ،شما نیز میزان رضایت زندگی، خود را دست کم ،گرفتـه ایـد، می توانید با استفاده، از روش دکتر گلداشتاین، در این باره قضاوت، کنید.
شاید به این نتیجه، برسید که بیش از آنکه، تصور می کردید، لحظات شادی ،را در کنار یکدیگر، گذرانده اید.
دکتر گلداشتاین، روش دیگری را به من نشان داد:
که توانست، در مورد بسیاری از زوجها، مؤثر واقع شود.
هدف این روش، باز کردن چشم بندی است، که به زن و شوهر عصبانی ،اجازه نمی دهد ،رفتارهای مثبت یکدیگر ،را تشخیص بدهند ،و از یکدیگر قدردانی کنند.
با استفاده، از این روش، زن و شوهر (هر دو یا یکی از آنها) برچسبهایی ،را روی قسمتی ،از لباس همسر خود، مثلا یقه لباس، می چسبانند.
سپس به ازای، هر رفتار خوشایندی، یکی از این برچسب ها، برداشته می شود. زن و شوهر، در پایان هر روز، تعداد برچسب های ،برداشته شده، را می شمارند.
تقریبا ،اکثر یا تمام برچسب ها، قبـل از خواب، برداشته شده اند.
اگرچه ،این روش ساده ،به نظر می رسد؛
اما نتایج سودمندی دارد.
وقتی از دست ،یکدیگر عصبانی هستند، سعی می کنند ،به یکدیگر توجهی نداشته باشند. این روش کمک کند، تا موانعی که باعث می شوند، رفتارهای مثبت ،نادیده گرفته شوند، از میان برداشته شوند.
با این تمرین، زن و شوهر در صدد شناسایی، رفتارهای خوشایند یکدیگر، بر می آیند و به نحوی به همسر خود ،نشان می دهند که شاهد، این رفتارها بوده اند. بـه ایـن ترتیب، زن و شوهر انگیزه ای ،مضاعف برای تکرار ،و برجسته کردن این رفتارهـا ،پیـدا می کنند.
با به کارگیری، این روش، زن و شوهر به لحاظ فیزیکی، نیز به یکدیگر نزدیک ترمی شوند.
بعد از این مرحله، شما می توانید، رفتارهای مورد علاقه خود، را مستقیماً با همسرتان ،در میان بگذارید.
«دوست دارم، در شستن ظرف ها، کمکم کنی، اما قیافه ات را ،برای من، درهم نکشی.»
یا «دوست دارم، وقتی به خانه برمی گردی، به جای اینکه مستقیماً سراغ اخبار، ساعت ۶ بروی، بـا مـن صحبت کنی» خودداری کنید.
بهتر است ،چنین درخواستهایی را ،در «جلسات خودمانی» و بدون حضور فرد ثالث ،داشته باشید، البته اگر همسرتان موافق باشـد.
در هر حالت، نکته اصلی در این مرحله ،تأکید بر جنبـه هـای، مثبت زندگی، مشترک شماست، چون تنها ،با ایجاد فضای مثبت است ،که می توانید ،جنبه های منفی ،زندگی خود را ،برطرف کنید.
اگر میلی، به تشکیل جلسات خودمانی ندارید، یا فکر می کنیـد ،مـوعـد آن نرسیده است، اما همچنان دوست دارید، همسرتان، باب مـیـل شـما، رفتار کند، باید فهرست مکتوبی را تهیه کنید.
مثلا: زنی به من مراجعه کرد، و از این شکایت داشت که:
«خسته شده ام، و حالم به هم می خورد از بس، از شوهرم خواستم کاری بکند.» از او خواستم، تا فهرستی از درخواستهایی که، از شوهرش دارد، تهیه کند ،و آن را به در یخچال، بچسباند.
او نیز، همین کار ،را کرد.
در مدت کوتاهی، همسر او، همه خواسته های زنش، را برآورده کرد.
خانم دیگری، هر روز یکی دو تا، از درخواست هـای خـود را، روی کاغذ چسب دار می نوشت، و به آینه حمام می چسباند، تا شوهرش، هنگام اصلاح صـورت، آن را بخواند.
هر وقت ،همسرتان کاری را که، خوشایند شماست، انجام می دهد ،باید با بوسه یا یادداشت ،تشکری از او قدردانی، کنید.
برگرفته از کتاب : عشق، هرگز کافی نیست!
