منو
روان درمانی
کاربرد آگاهانه روشهای بالینی و مواضع میان فردی است که از اصول روانشناسی رایج حاصل شده و هدف آن کمک به درمانگیران است که رفتارها، شناخت‌ها، هیجان ها، و دیگر ویژگی‌های فردی خود را، در جهت درمان مطلوب تغییر دهند.
این شیوه درمانی برای اختلالات روانی و مشکلات روان شناختی و هیجانی است و مبتنی بر رابطه منحصر به فرد بین روان‌درمانگر و مراجع است. در این شیوه از ابزار کلامی و همچنین تکنیک‌های مختلف برای دست یافتن به تغییر استفاده می‌شود. روان‌درمانگری بر دوپایه «رابطه» و «ارتباطات» به شکل کلامی و غیرکلامی استوار است. رابطه‌ای حرفه‌ای بین بیمار و درمانگر است که مبتنی بر اصالت، جدیت، صمیمیت و آزادی است.
مشاوره بیشتر جنبه سطحی و چگونگی حل یک مشکل و یا برخورد با یک موضوع می باشد. اما رواندرمانی مرتبط است با چگونگی افکار و اندیشه ها و احساسات و رفتارهای یک فرد. در رواندرمانی هدف ایجاد تغییراتی در افکار و احساسات و در نهایت تغییر در رفتار فرد می باشد. در رواندرمانی بیشتر با شخصیت و نگرش فرد سرو کار داریم و هدف ایجاد تغییر در طرز نگرش فرد است.
طول دور درمانی متفاوت می‌باشد ممکن است از ۱۰ جلسه تا ۵۰جلسه طول بکشد و بسته به نوع بیماری دارد. و به اشکال مختلفی مانند درمان انفرادی، گروه درمانی، زوج درمانی و خانواده درمانی صورت می‌گیرد.
جهت مطالعه مطالب مربوط به روان درمانی و رشد فردی روی لینک های زیر کلیک کنید:
بررسی ویژگی های خودشکوفایی بر اساس نظریه مزلو و غزلیات حافظ
تمایز یافتگی و تاثیر آن در زندگی فردی، اجتماعی و خانوادگی
خشم و کنترل خشم/ همراه با ویدئوی آموزشی (قسمت اول)
راهکارهای تحمل پریشانی توسط مارشا لینهاین (۲۰۰۳)
عزت نفس و تاثیر آن در زندگی فرد
تله شادمانی چیست؟ و چطور در دام آن میوفتیم؟
